درود
12 اردیبهشت روز معلم نیست. روز هدیه دادن دانش آموز به معلم است.
12 اردیبهشت روز پدر است، روز پدر معنوی دانش آموزان است.
درود
12 اردیبهشت روز معلم نیست. روز هدیه دانش آموز به معلم است.
12 اردیبهشت روز پدر است، روز پدر معنوی دانش آموزان است.
در کنار این روز بزرگ سال روز شهادت استاد مسلم دین و فلسفه مرتضی مطهری را تسلیت می گویم. این روز یعنی 12 اردیبهشت ماه سال هاست که به روز معلم نام گذاری شده است و همه ساله دانش آموزان به اشکال مختلف از زحمات اساتید و معلمانشان قدردانی و سپاسگزاری می کنند. البته نیکو شخصیتی را برای روز معلم انتخاب کرده اند اما در انتخاب روز شهادت ایشان برای روز معلم سنخیتی درخور نمی بینم که این معما سال هاست که ذهن ناتوان مرا به خود جلب کرده است! در روز معلم به سبب قدردانی از معلمان به جشن و شادی می پردازند و خوشحالی می کنند و گل می برند و هدیه می دهند و لبخند چاشنی کادوها می کنند فرزندانمان. در آن سوی قضیه استادی در این روز به ناجوان مردی از ملت ایران ستانده شده و در روز مرگشان جمعی عزادارند. چه تناسبی است بین مرگ و شهادت معلمی بزرگ منش به نام استاد مطهری و شادی گل های آینده ی سرزمینمان (دانش آموزان) در کنار معلمانشان برای شاد کردن دل های رنجورشان - از نامردمی ها و کاستی های به جای مانده از گذشته – و خنداندن و خندیدن با آن ها برای لحظاتی که فراموش کنند غم های زندگی شان را!!
کاش به جای سال روز شهادت استاد مطهری زادروز ایشان یا یکی دیگر از بزرگ معلمان دیار - آرش ها و داریوش ها و نادرها و ... – ایران که کم نیستند نام آوران این سرزمین. اما مهم تر شادی و جشن و قدردانی در زاد روز فردی معنا و مفهوم می یابد نه در روز شهادت آن شخص. این مورد شاید تنها استثنا در تقویم ایران و جهان باشد که ملتی در روز فوت عزیزی به جشن و شادی می پردازند! حال به چه دلیل خاندان عزیز و عزادار شهید مطهری در این مورد سکوت کرده اند خود جای سوال است!؟
در بعضی از موارد و مناسبت ها مثل روز معلم، جهانیان هم روزی به همین نام دارند که معروف است به روز جهانی معلم یا روز جهانی کارگر و قس علی هذا! این که چرا در این مورد و موارد مشابه با جهانیان هماهنگ نیستیم نیز مجال ویژه ای می طلبد و باید به آن پرداخته شود. چه خوب بود که ما نیز مانند روز جهانی کارگر که ایرانیان همراه با سایر کشورها این روز را گرامی می دارند؛ روز جهانی معلم را در تقویممان می گنجاندیم و همراه با معلمان و دانش آموزان سراسر کره ی زمین این روز را در زمان خود پاس می داشتیم و از یافته ها و داشته های نوین دیگران هم بهره می بردیم و بهره می رساندیم!
اما بعد!!
روز معلم را از دیرباز دانش آموزان و اولیای محترم در ایران زمین پاس داشته اند و به احترام سواد آموزی و علم آموزی و تربیت و معرفت بخشی معلمان از تلاش ها و زحماتشان قدردانی کرده اند و این فعل نیکو کماکان ادامه دارد. هر دانش آموزی به فراخور وسع مالی خانواده در کنار تشکر زبانی و شاخه ی گل؛ هدیه ای نیز برای معلم خود تهیه می کند و تقدیم می دارد. گروهی نیز صلاح را در این پنداشته اند که به صورت گروهی مبلغی گرد آورند و با تهیه ی هدیه ی مشترک از زحمات این معلم گرانقدر!! تشکر کنند. اصلا بحث اصلی من در گران قدری این عزیزان است که خودم هم یکی از این قشر هستم. گران قدری در این مبحث به گران وزنی هدیه دانش آموزان وابسته است. متاسفانه گرفتن هدیه در مبالغ کلان تر به یک رویه تبدیل شده است و بدتر از آن به چشم و هم چشمی مبدل شده است. در کنار این ناهنجاری ها برخی از معلمان، مدیران و مربیان مدرسه علنا به دانش آموزان توصیه می کنند که هدیه ی ما فراموش نشود و برخی نیز تاکید می کنند که هدیه ها به صورت گروهی نباشد! جل الخالق!!؟؟ بعد خود ما معلمان میگوییم که چرا شان معلم در جامعه حفظ نمی شود؟ به نظر شما نباید بخندیم به کردار خودمان ؟!
در این گیر و دار هدیه دادن ها ممکن است خانواده ای از حیث اقتصادی در مضیقه باشند، آیا رواست که برای تهیه کادوی روز معلم به سختی و خجالت بیفتند و ار سر ناچاری کاری کنند و هدیه ای تهیه کنند که سرسوزنی به انجام این کار رضایت نداشته باشند؟ بهترین کارمعلم در این شرایط ابراز همدردی با این شاگردان است و هم کلامی با آن ها که ای کاش روز معلمی – این گونه – در کار نبود!! و من دانش آموز با یک لبخند دل معلمم را شاد می کردم و معلم عزیز من به همین لبخند قناعت می کرد و این رفتار الگویی می شد و به رویه ای تبدیل می شد در سراسر میهن عزیزمان ایران. معلمان دیگر انتظار شهادت استاد مطهری را نمی کشیدند و دانش آموزان نیز شمارش معکوس ایام - که با ضربان قلب شان نسبت معکوس دارد – را برنمی شمردند.
به امید روزی که به معنای واقعی روز معلم باشد و شان و منزلت معلم به شان نبوی آن برگردد و تمام هدایا و جشن ها و قدردانی ها معنوی باشند و آسمانی.
بدرود
آموزگار ارجمند جناب آقای شجاعی
عشق ورزیدن به خلق زیباترین ترنم گفتگو با خالق است بخصوص اگر توفیق خدمت به عزیزانی نصیبت کرده که تمام دنیایشان را می توان در پر رنگین پروانه ای خلاصه کرد،
ضمن گرامیداشت روز معلم به این وسیله از زحمات جناب عالی در پیشبرد اهداف وپیگیری امور آموزشی وپرورشی فرزندم محمد صالح تقی نژاد تقدیر وتشکر می نماییم وامید آن دارم که درسایه ی الطاف الهی همواره در سنگر خدمت به نوگلان این مرزو بوم وآینده سازان میهن عزیزمان استوار و سرافراز بمانید.
معلم عزیزم روزت مبارک صالح
علی از ته دل،
*عیدت مبارک*
به منم سر بزن